Het spectrogram en formanten

< Vorige | Volgende >

  

We gaan nu naar de frequentie eigenschappen van de zin kijken. Dat doen we door in de editor van praat de menu-opties Spec. > show Spectrogram (grijstinten) en Form. > Show formants, (rood) aan te vinken. Je kunt hetzelfde bereiken via View > Show analyses en dan de betreffende mogelijkheden aan te vinken.

Plaatjes bewaren voor je verslag gaat weer op dezelfde manier via Extract visible spectrogram en Extract visible formant countour

In een spectrogram staat horizontaal de tijd uit, en verticaal de frequenties die op een moment in de klank aanwezig zijn. De amplitude (het belang) van de frequentie wordt door zwarting uitgedrukt, hoe zwarter hoe belangrijker. Resonanties (formanten) herken je als vrij brede zwarte banden, waarin dan met rode punten de geschatte posities van de formantfrequenties worden aangegeven.

Bekijk het resultaat voor de drie versies van de zin "Die meid was al lang zat". 

Opdracht 5:

  • Neem het spectrogram van de normaal gesproken versie van de zin inclusief de formantsporen op in je verslag
  • Wat zijn de spectrale kenmerken van klinkers, wrijfklanken, nasalen en plofklanken in de zin. Dat wil zeggen, bij welke frequenties vind je de meeste energie (zwarting in het spectrogram)? Dat zijn de formanten. Zie je ook de verschuivingen van formanten, bijvoorbeeld in het woord meid?
  • Volgen de formantsporen de zwarting van het spectrogram precies? Wat leidt je daaruit af over de betrouwbaarheid van het algoritme die de formantsporen berekend?
  • Zie je spectrale verschillen tussen de drie versies van de zin? (hoeven niet alle drie in het verslag te worden opgenomen).

< Vorige | Volgende >